اوصاف 9 ماهگی ات

     این روزها روزهای خوبی است! با تو که با اشتیاق خاصی همه چیزو میخوای! همه جا سرک می کشی!

و با یک حالت زیرکانه به سمت هدفت خیز برمیداری! 

هر کی تو رو دیده اذعان داشته که خیلی باهوشی! خودمم مطمئنم که همینطوره! 

این روزارو خیلی دوست دارم و در پس این دوست داشتن یه نگرانی همیشه دلمو میلرزونه و اونم اینکه

چقد زود می گذرن لحظه های شاد و زیبای داشتن تو, بوییدنت و خنده های کودکانت!

این روزا! هر جا باشم سینه خیز و با گریه میای پیشم! میتونی از یه پله با همون حالت سینه خیز بالا بری!

از دیروز یاد گرفتی از حالت سینه حیز به چار دست و پا در بیای و بعدم بشینی! و بعد اگه کنار مبل یا هر 

چیز گرفتنی که باشی بلند میشی می ایستی! 

      تو ماشین که هستیم یا میخوای پشت فرمون بشینی! یا اینکه خم میشی آهنگ و تا آخرش بلند میکنی

و بعد محکم دستاتو تکون میدی و میچرخونی! 

      یه موتور داری که باید پاهات و بزنی زمین و راه بری! آنچنان ماهرانه باهاش حرکت می کنی که باورم

نمیشه یه نی نی 9 ماهه ای! تازه وقتی میخوای عقبکی جرکت کنی مثل این راننده های حرفه ای 

دستتو میذاری عقب موتور!

پریروز داشتی موتور سواری میکردی! یه مانعی جلوت بود. در کمال تعجب دیدم اینقد رو موتور بالا پریدی

که چرخای جلوی موتور روی اون شیء قرار گرفت و تونستی از روش رد شی!! در واقع تک چرخ زدی!

اسم این روزا رو میذارم:  معحزه دوست داشتنی

پ.ن1:  عکس ندارم! چون شارژ نداره دوربین! و امروز که میخواستم شارژش کنم نشد! باز نمیدونم

چشه! ایشالا درست شه با یه عالمه عکس بیام.

پ.ن2:  خیلی خوبه با برنامه خوردن! حس سبکی دارم و خوشحالم از این که همه میگن لاغر شدی!