با تو بودن خوب است...

من: کوروش جون پنجره رو نبند, بذار هوا بیاد! کوروش درحالی که داره به بالا نگاه میکنه: هبا! بیاااا! دیروز خانواده من مهمان ما بودند, هر دو دقیقه یک بار صدای جیغِ حمیدرضا یا کوروش میومد. همدیگه رو هل  میداادن یا کوروش ماشیناشُ به حمید رضا نمیداد!  ساعت 10 شب  حمیدرضا با مداد میخواست بزنه تو سرِ کوروش که دیگه خواهرم و خانواده اش تصمیم گرفتن برن خونشون!  کوروش در حالی که گریه میکنه: دَدَ نه! هاپووووووو, حمیدِ من!!( بیرون نرین هاپو داره! حمیدِ منه!)   شبا قبل از خواب با زبونِ خودش یه عالمه داستان تعریف میکنه. منم همراهیش میکنم و کلی کیف می کنه عشقِ من! مثلا من بهش میگم حمیدرضا داداشیته باهاش خوب ...

تو مترو ایستاده باشی و ندونی توی شلوغی باید به کجا نگاه کنی! یه دفه دنیا برات تیره و تار بشه!! و اصلا نتونی جایی رو ببینی!  تا ساعت 12 شب تووی بیمارستان چشم این ور اون ور برری اونم با یک چشمِ متورمِ دردناک که پرِ خونِ!! و دکتز بهت هشدار بده که قزنیه جشمت آسیب دیده و تو نگرانیت بیشترُ بیشتر بشه که این همون چشمیه که موقع عمل پی آر کی خیلی اذیتت کرد و باید خیلی بیشتر ازش مواظبت میکردی!! بعدش از دارو خونه با یه عالمه پماد و قظزه برای چشمِ مجروحت برگردی!  و هنوزم بعدِ 18 ساعت نتونی چشمتُ بازش کنی و... ناراحتی یعنی این... اینا رو گفتم که بگم خانومِ عزیزی که توی مترو واستادی! هیجانتُ کنترل کن وقتی سوار میشی دستاتو مثلِ جومونگ موقع ...

اینم اولین شعرِ کودکِ من که همین الان که داشتم میخوابیدم اومد به ذهنم و سریع بلند شدم نوشتمش: چند تا کبوتر آروم, کنارِ هم نشستن   کسی میدونه اونها, منتظرِ کی هستن؟ یکی از اونها داره, چشمایی شاد و شیطون حدس میزنم که باشه این یکی داداششون اون یکی مهربونِ, خنده داره به منتقار باید که مامان باشه, یک مامانِ خانه دار خال خالیه کاکلش, کبوترِ کناری یه دخترِ قشنگه, خانومِ کاکل پری اونها یه خانوادن, یکی شون کمه اما بق بق بقو بق بقو, اومد اقای بابا! زهره ارزه گر  17.12.92 17.12.92

مامان بابام به مناسبتِ 15 مین روزِ درگذشتِ دایی عزیزم مهمونی تدارک دیده بودند.  راستی کامنتاتونُ خوندم. در اولین فرصت لطفتونُ پاسخ خواهم داد و تاییدشون می کنم. ایشون هم مادربزرگِ پدریم هستن! :) اینم داداش رضای خوشگلمِ که عکسش همین امشب از عموی خوبم به دستم رسید. و اینم دوباره منُ داداش رضامُ داداش رئوفم...     این روزها دغدغه شعر دوباره به سراغم اومده! جدیدترین شعرمُ با شما سهیم میشم   نمی تونی وقتی میخوای, نمیشه وقتی میتونی! شاید این قانونِ عشقِ! که نمیشه, نمی تونی! پرِ حسای قشنگی, توی چشماش پرِ شعرِ نمی شه حسِ چشاشُ توی شعرات بنشونی! خواستنش, مثلِ انارِ, مثل طعمِ خوبِ بادوم  ...

داییِ عزیز من یک روز خوشتیپ ترین مردی بود که میشناختم. یک نظامیِ خیلی رسمی ! خیلی رسمی! همیشه وقتی به دیدنش میرفتیم پر میشدیم از خاطرات ناب و بی نظیرش از سفرهای مختلفش! پشت اخمای پر پشتش همیشه یه مهربونیِ خاصی پنهون بود. بوسیدنش همیشه برام سخت بود, چون باید تا می تونستم روی انگشتای پام بلند میشدم و بازم قدم به صورتِ مردونش نمی رسید! داییِ خوشتیپ من این اواخر دیگه خیلی پیر شده بود.  سرطان ریه گرفته بود. سیگارایی که یک زمانی مونس تنهاییاش بود بالاخره کار خودشُ کرده بود.  و حالا دلِ من براش خیلی تنگه! داییم امروز ما رو برای همیشه تنها گذاشت!  — ...

    ...

زن که باشی, هر قدر سرد هر قدر بی تفاوت, دوست داری  کسی باشه که رنگ لاکت رو با رنگ چشاش ست کنی و گاهی وقتا موهاتُ برات ببافه.. .  Well Done! Half of the way gone!       HoOooOOOoOraaaaaa     Im going to be the teacher at Jahad daneshgahi soon! if God wants. ...

سلام دوست جونا. من شرمندم بازم دیر اومدم. ولی این بار دلیل داشتم. راستی چقدددددددددر سردِ من که اصلا گرم نمیشم.  دیروز آرمون جذب استاد داشتم برای جهاد دانشگاهی مشهد. راضی بودم و امیدوارم. مخصوصا وقتی دیدم فقط 5 دقیفه به پایان وقت آزمون مونده بود و دو سه نفر کناریم 50 تا سوالُ جواب نداده بودن!! دیگه اینکه آزمون ارشد که قرار بود جمعه باشه افتاد هفته اینده. خوب خوبه یکم دیگه میشه به تنبلیمون ادامه بدیم . از کوروش بخوام بگم که خیلی خوبه خدا رو شکر! خیلی اقاست فقط به بدی که داره اینه که به یه چیزی که پیله کنه ول کن نیست. مثلا وقتی دلش بخواد برق روشن باشه رمین به اسمون بیاد باید روشن باشه حتی اگه ساعت 3 صبح باشه. با هیچی ام ذهنش...

              ...

به زودی با یه پست از عکسای تولد آتلیه بر میگردم. البته رمزی! هر کس رمز میخواد بگه! البته فقط به دوستانی که میشناسمشون و خودمم دیدمشون رمز میدم ...