بدون عنوان

شیرین زبان سه ساله من

این روزا کوروش خیلی دوست داشتنی و در عین حال لجباز شده, همچنان اولویت اولش تو زندگی ماشیناشه.   تمام مدت داره به من و باباش میگه عاشقتم, ممنونم, چقدر لباست قشنگه مامان, چقدر پارک قشنگیه... ولی, ولی وای به روزی که لج کنه, همه خواستنی هاشو برعکس میگه:-)  مثلا می خوام ماشین خوشگلمو بشکنم, می خوام مامان بره زندان, خخخخخ

خلاصه بعد از مدت خیلی طولانی که از نوشتنم میگذره دلم یهو پر کشید برا نوشتن. و شاید این نوشته کوتاه شروع دوباره ای باشه.

پ.ن： با موبایل آپ کردن سخته ولی خیلی وقته که دیگه پای سیستم نشستم و نمیشینم, وایبر, لاین, تلگرام و... موبایلو از نون شب واجب تر کرده برای کاربرا. شاید علت فاصله افتادن بین نوشته هام همین باشه...

دوستای گلم, مریم جون مامان محیا و دو قلو ها, فریماه عزیزم در طول این مدت می خوندمتون و همراه با همتون شاد می شدم و با ناراحتیتون غمگین بودم, چون از دنیای وبلاگ نویسی دور بودم حال و هوای نظر گذاشتنم نداشتم... به یادتونم.