:((((((

تو مترو ایستاده باشی و ندونی توی شلوغی باید به کجا نگاه کنی! یه دفه دنیا برات تیره و تار بشه!! و اصلا نتونی جایی رو ببینی! 
تا ساعت 12 شب تووی بیمارستان چشم این ور اون ور برری اونم با یک چشمِ متورمِ دردناک که پرِ خونِ!! و دکتز بهت هشدار بده که قزنیه جشمت آسیب دیده و تو نگرانیت بیشترُ بیشتر بشه که این همون چشمیه که موقع عمل پی آر کی خیلی اذیتت کرد و باید خیلی بیشتر ازش مواظبت میکردی!!
بعدش از داروخونه با یه عالمه پماد و قظزه برای چشمِ مجروحت برگردی! 
و هنوزم بعدِ 18 ساعت نتونی چشمتُ بازش کنی و...
ناراحتی یعنی این...
اینا رو گفتم که بگم خانومِ عزیزی که توی مترو واستادی! هیجانتُ کنترل کن وقتی سوار میشی دستاتو مثلِ جومونگ موقع جنگاش تو هوا تکون نده! یه بیجاره ای مثلِ من پشت سرت واستاده که کلی برنامه ریزی کرده برای این روزاش! 
نوشته شده با یک چشم!